Island life

Don`t dream your life, live your dreams! Dat doe ik zeker. Ik leef mijn droom en ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn stap om een leven op te bouwen in Curaçao.
Al weken en nu al zelfs maanden staat op mijn to do list om een nieuw reisverslag te maken.
Er is zoveel gebeurd de afgelopen tijd en de tijd vliegt zo snel voorbij dus vaak had ik geen tijd of soms zelfs stiekem geen zin of inspiratie om een reisverslag te schrijven.
Nu heb ik een avondje vrijgehouden om jullie een uitgebreide update te geven van mijn leven hier op Curaçao.
Waar zal ik eens beginnen.. zoveel te vertellen!
Laat ik eerst teruggaan naar mijn reis naar Nederland.
Met een zo leeg mogelijke koffer stapte ik heel vrolijk het vliegtuig in op reis naar Nederland naar al mijn familie en vrienden. Ik had er ontzettend veel zin in om iedereen te zien en om nog even tijd vrij te maken om leuke dingen te doen met iedereen. Op zondagochtend 22 mei landde ik op schiphol en werd ik ontvangen door familie en toen zag ik eindelijk na anderhalf jaar me zusje weer!! Zo gek, het voelde meteen zo vertrouwd.. alsof we elkaar nog heel kort geleden hadden gezien en gesproken.
Mijn vlucht naar Nederland was wel een beetje speciaal, want ik heb een hond uit Cura;cao meegenomen op mijn vlucht. Vlak voor mijn vertrek stond er een berichtje op facebook dat ze nog een vluchtbegeleider voor een hond zochten op mijn vlucht. Een gezin in Nederland had een pup geadopteerd en die zou met twee mensen mee reizen naar Nederland, maar die zagen er helaas van af. Toen heb ik besloten om hem mee te nemen. Hier zaten verder geen kosten aan en ik vond het erg mooi om een gezin blij te maken met een hondje. Toby werd op het vliegveld ingecheckt. Hij en de kooi moesten door de controle en daarna ging hij het ruim in. Ik vond het erg zielig om hem zo lang in het vliegtuig te laten, maar het was uiteindelijk voor een goed doel. Hij zou een mooi leven tegemoet gaan in Nederland. Op schiphol hem zo snel mogelijk opgehaald en een aai over zijn bol gegeven. Op schiphol stond de familie hem op te wachten. Toby overhandigd aan de familie en later las ik op facebook dat het erg goed gaat met hem. Hij krijgt veel aandacht en geniet voor de volle 100 procent. Mooi om zo een steentje bij te kunnen dragen!
Twee weken Nederland waren veels te kort en gingen veels te snel voorbij! Ik heb heel erg genoten van mijn familie en vrienden!! Leuke dingen gedaan zoals de trouwerij van mijn neef. Helaas ook minder leuke dingen zoals mijn kamer helemaal uitzoeken en opruimen. Dit moest toch gebeuren, want mijn ouders gingen ook verhuizen. Ook een hele moeilijk beslissing genomen rondom mijn autootje in Nederland. Deze heb ik helaas moeten verkopen. Dat vond ik wel heel moeilijk!
Naarmate mijn terugvlucht naar Curaçao weer in zicht was, werd stiekem wel beetje verdrietig. Laat veel lieve familie en vrienden achter in Nederland en die ga ik zeker missen! Wist toen ook niet wanneer ik ze weer zou zien. Afscheid nemen viel zwaar!
De terugvlucht naar Curaçao duurde wat langer, omdat er iemand onwel was geworden in het vliegtuig op de opstijgbaan. Dat was een hele belevenis. Gelukkig kon die persoon er nog op tijd uit met de ambulance.
Op Curaçao werd ik opgehaald door een goede vriend van mij. Nu ging het echte leven beginnen. Die avond had ik al een meeting van werk. Werd voorgesteld aan me nieuwe collega en er werden wat dingen besproken voor de eerste werkweek. Ik had er zin in ondanks dat ik net geland was.
De eerste werkweek was pittig! Werken in een warm klimaat is toch wel extra zwaar. Daarnaast had ik in plaats van 1 kind nu 5 kinderen om tegelijk mee te werken. Nu ben ik al bijna 3 maandjes aan het werk en het bevalt prima! Ik moest even inkomen, maar ik leer snel en nu gaat het erg goed. De kinderen zijn gek op mij en ik gek op hun. Ook vind ik het erg interessant om een kind de hele week mee te maken en te zien groeien en ontwikkelen in plaats van dat ik ze een halfuurtje bij de logopedie zie. Ik kan mijn creativiteit hier voldoende kwijt. Kan leuke werkjes met ze doen en stiekem daarin de logopedie verwerken. Ik merk wel dat veel kinderen behoefte hebben aan logopedie en samen met mijn baas ga ik kijken wat we qua logopedie op het kinderdagverblijf kunnen doen. We willen presentaties voor ouders en scholen gaan organiseren en ik schrijf elke maand een stukje in de nieuwsbrief over de logopedie. Leuke plannen allemaal! Ik heb ook lieve collega`s om me heen. Ik kan met ze lachen en ik kan serieuze dingen met ze bespreken. De kinderen leren veel en ouders zijn heel erg tevreden. Dat is belangrijk. Ook is het een nieuw kinderdagverblijf en het groeit enorm. We zijn heel populair en we moeten zelfs een nieuwe babygroep erbij gaan openen. Supergoed! Ook fijn om te weten dat het kinderdagverblijf goed loopt. Is wel belangrijk voor de toekomst.
Ik ben door me proefperiode heen en ik heb aanstaande donderdag daarover een gesprek, maar ik hoor al regelmatig om me heen dat ik echt niet weg mag gaan dus dat is heel positief.
Ik werk wel echt heel veel. Soms zo`n beetje 45 uur per week dus het is wel flink aanpoten. Ben vaak einde van de week op..
Probeer wel leuke dingen naast werk te plannen. Ik spreek regelmatig met vriendinnetje of vrienden af of ik ga dansen.
Natuurlijk help ik nog steeds een handje bij stichting DOG. Elke zaterdagochtend ben ik daar te vinden samen met Esmee. We maken puppy paradise schoon en knuffelen en spelen met de pups. Inmiddels zijn er al een hoop geadopteerd dus het wordt iets rustiger. Helaas heeft nog niet elke pup een baasje gevonden. Hier op het eiland is het momenteel een drama met alle dieren. Er zijn zoveel straathonden die gevonden worden en moeten worden opgevangen. Helaas zit alles zo`n beetje vol dus het is roeien met de riemen die we hebben. Heel sneu allemaal. Ik moet soms echt me oogkleppen opzetten.
Ik vind het heerlijk om met de pups tijd door te brengen, ik maak me zo nuttig en het is altijd gezellig met Esmee.
Helaas gaat zij wel het eiland verlaten. Dat vind ik heel jammer, maar we gaan contact houden!!
Verder heb ik mijn cursus Papiaments afgerond na tien lessen. Was heel leuk, maar merkte met werk dat het moeilijk te combineren was. Ik had weinig tijd en zin om te leren. Ik heb daarom ook besloten niet verder te gaan voor nu. Ik heb het niet nodig op werk dus een basis is voldoende. Ik vond het wel erg leuk en leerzaam om me een beetje in de taal te verdiepen. Soms probeer ik het wel te praten, maar blijft wel lastig hoor.
Inmiddels is al mijn papierwerk zo`n beetje rond. Ik heb me werkvergunning en ik heb mijn sedula. Ik heb nu heel officieel een identiteitskaart van de Nederlandse Antillen. Heel raar, maar supertrots erop!
Ik moet alleen nog een bankrekening en dan ben ik klaar. Echter stel ik dat een beetje uit. Is hier zo`n gedoe om alles te regelen. Na werk kan niet en ochtend kan ook ook niet, omdat ik werk. In pauze zijn ze vaak dicht of is het te druk. Maar dat komt wel goed!
O ja, ik ga binnenkort ook verhuizen. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om te verhuizen. Ik wil graag ergens anders wonen waar het wat rustiger is en waar het veiliger is. De straat waar ik nu woon staat toch niet zo goed bekend. Ook is er een keer de accu van de auto van mijn buurjongen gestolen op het terrein en dat vind ik wel een eng idee dat er iemand op het terrein heeft gelopen terwijl we lagen te slapen. Voel me soms niet helemaal veilig en wil me thuis wel veilig voelen.
Was heel moeilijk om een geschikte woning te vinden. Alles is zo oudbollig of de buurt sprak me niet aan. Ik ga nu verhuizen naar Grote Berg. Dat is een heel stuk verder weg van het centrum, maar hele rustige buurt. Kan heel mooi vliegtuigen voorbij zien gaan, want woon in de buurt van het vliegveld en ik zit op de wind. Het is soort nieuwbouw dus ik kan zelf meubels gaan kopen en me huis zelf inrichten. Daar heb ik veel zin in. Me eigen plekje, heel fijn! Maar ook veel geregel.. Gelukkig heb ik veel mensen die willen helpen om me heen.
Ik krijg 28 augustus de sleutel en heb dan een maand de tijd om alles in orde te maken voordat ik uit me andere huisje moet.
Ook heb ik mijn huurauto begin juli ingeruild voor koopauto. Ik heb me eigen autootje hier op het eiland. Het is een roze suzuki celerio. Prima auto! Bouwjaar is 2011 dus hij kan nog even een tijdje mee. Heb natuurlijk me auto weer een naam gegeven.. Ze heet Rosie :P
Ik heb al aardig wat ritjes gemaakt hoor! Het scheelt nu enorm veel kosten nu ik de huurauto niet meer heb.
Dus ja, huisje, autootje, werk, beestje........
Tenslotte.. ja je leest het goed.. er komt een beestje bij mij wonen.
30 september 2016 komt Jass officieel bij mij wonen. Jass is een heel lief hondje waar ik verliefd op ben geworden bij stichting DOG. Jass is het zusje van Jane die ik een tijdje geleden ook al zo leuk vond. Jass is een lief hondje, maar ze is erg bang in nieuwe situaties. Daarom train ik haar samen met Esmee. Twee keer in de week komt ze mee naar mijn huis en leert ze nieuwe dingen als aan de riem lopen, in de auto rijden, nieuwe geluiden om haar heen. Ze is soms nog erg bang, maar ze komt steeds losser en dat is mooi om te zien. En ja dan word je echt verliefd op zo`n hondje. Jass trekt ook altijd naar mij toe. Ze is blij om me te zien en we zijn echt maatjes van elkaar. Na overleg met de stichting en met werk heb ik besloten om haar te adopteren en haar een warm thuis te geven.
Ik heb er veel zin in, weer een nieuw avontuur! Hoop veel mooie momenten met haar te beleven!
Ik geloof dat ik het belangrijkste allemaal heb verteld.
Kort samengevat: het gaat heel goed met mij! Ik geniet van het eilandleventje!

Oja niet vergeten.. Nog even wat grappigs.. Ik had laatst wel heel bijzonder bezoek op de binnenplaats. Er liep ineens een grote krab. Deze heb ik gevangen in een koelbox en uiteindelijk aan het sea aquarium gegeven. Hij loopt nu tussen de flamingo`s rond. Ik schrok me rot van die krab, dat had ik niet verwacht!
Uiteindelijk kan ik er hard om lachen!

Live
Laugh
Love

Mariska